آرتیکل در زبان آلمانی

در زبان آلمانی دو نوع حرف تعریف (Artikel) وجود دارد:

1-Bestimmter Artikel (definiter Artikel)

2- حرف تعریف معین (شناخته): این حرف تعریف به اشاره به یک شخص یا شیء خاص، یا به شیءی که قبلاً در متن به آن اشاره شده است.

در حالت شناخته شده، حرف تعریف معین استفاده می‌شود. این حرف تعریف زمانی استفاده می‌شود که می‌خواهیم به یک عنصر نزدیک اشاره کنیم و در میان افرادی که در حال گفتگو هستند شناخته شده باشد. به عنوان مثال، “آن مرد”، “آن خانم” که در دسترس دیداری هر دو ما هستند و ما به طور مستقیم به آنها اشاره می‌کنیم. طبق جدول زیر:

• der: برای اسامی مذکر (männlich/maskulin)
• das: برای اسامی خنثی (neutral) 
• die: برای اسامی مونث (weiblich/feminin)
• die: برای اسامی جمع (plural) 

مثال:

• der Tisch (مذکر): آن میز (اون میزه)
• das Handy (خنثی): آن موبایل (اون موبایله)
• die Kleidung (مونث): آن لباس (اون لباسه)
• die Tische (جمع): آن میزها (اون میزها)

Der Mann liest die Zeitung. (آن مرد روزنامه می‌خواند.) – The man is reading the newspaper.

Die Frau isst den Apfel. (آن زن سیب را می‌خورد.) – The woman is eating the apple.

Das Kind spielt mit dem Ball. (آن کودک با توپ بازی می‌کند.) – The child is playing with the ball.

2-Unbestimmter Artikel (indefiniter Artikel)

2- حرف تعریف نامعین (ناشناخته): این حرف تعریف برای اشاره به اجسام و اشخاص ناشناخته و یا برای بار اولی استفاده می‌شود. به طور کلی، حرف تعریف ناشناخته زمانی استفاده می‌شود که به یک عنصر معین از یک کل اشاره کنیم، به عبارت دیگر، برای افرادی که در حال گفتگو حضور ندارند و ناشناخته هستند. در زبان فارسی نیز از حرف تعریف ناشناخته استفاده می‌کنیم، اما تفاوت آن با زبان آلمانی در جنسیت اسامی است. در زبان آلمانی اسامی جنسیت دارند، به این معنی که می‌توانند مذکر، مونث و خنثی باشند. در ادامه با جنسیت اسامی بیشتر آشنا می‌شویم.

در زبان آلمانی، اسامی به سه جنس تقسیم می‌شوند: مذکر (der)، مونث (die) و خنثی (das). اما هنگام استفاده از حرف تعریف ناشناخته، از ein و eine استفاده می‌شود، به شرطی که مطابق جدول زیر باشد:

• ein: برای اسامی مذکر (männlich/maskulin)
• ein: برای اسامی خنثی (neutral) 
• eine: برای اسامی مونث (weiblich/feminin)
• —–: برای اسامی جمع (حرف تعریف ناشناخته وجود ندارد) (plural) 

مثال:

• ein Tisch (مذکر): یک میز (میزی)
• ein Handy (خنثی): یک موبایل (موبایلی)
• eine Kleidung (مونث): یک لباس (لباسی)
• Tische (جمع): میزها

Ich habe einen Hund. (من یک سگ دارم.) – I have a dog.

Sie trinkt eine Tasse Kaffee. (او یک فنجان قهوه می‌نوشد.) – She drinks a cup of coffee.

Er hat einen Bleistift. (او یک مداد را دارد.) – He has a pencil.

بنابراین، نتیجه می‌گیریم:

• برای اسامی مذکر معین (bestimmter Artikel) از der استفاده می‌شود و در حالت نامعین (unbestimmter Artikel) از ein استفاده می‌شود.
• برای اسامی مونث معین (bestimmter Artikel) از die استفاده می‌شود و در حالت نامعین (unbestimmter Artikel) از eine استفاده می‌شود.
• برای اسامی خنثی معین bestimmter Artik(el) از das استفاده می‌شود و در حالت نامعین (unbestimmter Artikel) از ein استفاده می‌شود.
• برای اسامی جمع همواره از die استفاده می‌شود (حرف تعریف نامعین (unbestimmter Artikel) وجود ندارد)

Der => ein

Die => eine

Das => ein